Ես չեմ լինի էլ 20 տարեկան , այսօր եմ ես դառնում 20 տարեկան: Հիշում եմ երևի 1991 թիվ , Երևան քաղաք , Մարգարյան հիվանդանոց , 14:30:
Ասում են Մաման ու Պապան Թումանյան փողոցով քայլելուց են եղել , երբ ես ցանկություն եմ հայտնել ևս միանալ նրանց: Երևի դա է պատճառը , որ չկա մի այնպիսի օր , որ Թումանյան փողոցով չանցնեմ: Ասում են դժվար ծննդաբերություն ա եղել: Մի ասացվացք կա , ինչպես սկսես այնպես էլ կշարունակես: Երևի դա է պատճառը , որ այն ամենը ինչն իմ կյանքում մեծ նշանակություն է ունենում , ես հասնում եմ շատ դժվար ու բարդություններով: Բայց հասնում եմ :)
20 տարին քիչ չի: Եթե փորձեմ թվարկել թե այս քսան տարիների ընթացքում ինչքան բաների եմ հասել այսօր չեմ վերջացնի: Բայց այդ ամենը թողնում եմ մի կողմ: Այս օրվանից հաջորդ քսան տարիների ընթացքում ես հասնելու եմ շատ ավելի շատ բաների:
Այս օրս ես սկսում եմ , որպես մարդ` ով կարող է իրեն կոչել Ինժեներ, Ֆինանսաբանկային համակարգերի մասնագետ: Մարդ ով նորավառտ բավական լավ մասնագետ է , ով հաջողությամբ պաշտպանեց իր դիպլոմայինը և գերազազանց հանձնեց պետական քննությունը: Այսօր ես արդեն ձգտելու եմ նոր բարձունքների:
Այսօր ես 20 տարեկան եմ դառնում:
Շնորհավոր Ծնունդդ Ռոբերտ :)