Գալիք, կամ ով գիտի արդեն եկած 2012 թվականը դեռ չսկսված իր նկատմամբ շատ մեծ հետաքրքրություն է առաջացրել: Բոլորին հետաքրքրում, ում էլ չի հետաքրքրում հաստատ գոնե մի քիչ հուզումա, կլինի արդյոք «Այդքան սպասված» աշխարհի վերջը, թե չէ:
Սակայն այդ մասին չի, որ ուզում եմ խոսել այս տոնական օրը: Ինչպես յուրաքանչյուր մարդ, ես ևս տարվա վերջին օրն ինձ հարց եմ տալիս` թե ինչպիսի՞ն էր անցած տարին: Ինչ նորություններ եղան, ինչ ձեռքբերումներ եմ ունեցել ես, ինչ բացթողումներ արել:
Անշուշտ 2011-ը ինձ համար անհավանական տարի էր, որի երկու կիսամյակներն իրարից այնպես տարբերվեցին ինչպես ասենք տարբերվում են ցերեկն ու գիշերը:
Ցավոք Մադրիդիստները հերթական անգամ հիասթափություն ապրեցին: Ինչպես երբեք մենք մոտ էինք Չեմպիոնների Լիգայում հաղթանակ տանելուն, սակայն ինչպես և Լա Լիգայում «Հաջողոիթյունը» Բարսայի կողմն էր: «Ռեալ Մադրիդ-Բարսելոնա» դիմակայությունն 2011-ին կարծում եմ բոլորիս մի լավ զզվացրեց:
Անմոռանալի է իմ համար ուղևորությունը Թիֆլիս, 3 անմոռանալի օր, լավ ընկերներ, Red Bull, Tum-Tum pa ում միանգամից հիշում եմ Վրաստանը, երբ կողքից ասում են «Lucky Strike»:
Հիմա այդ 5 ամիսների յուրաքանչյուր առավոտ անկրկնելի է թվում ինձ, յուրաքանչյուր ապրած օր` անմոռանալի:
Միանգամից մտքիս եկավ Ծաղկաձորը «Hollywood Hills forever», որքան են տարբերվում այս 2 ձմեռները, կարոտեցի :)
Առսի հետ Yum-ում PES էինք խաղում ազատ ժամանակ, ընդմիջելով Թումանյանի Շաուրմայում:
Ու կրկին իհարկե «Ռեալ-Բարսա»:
Փորձեցինք անդրադառնալ ժամանցին, բազում քննարկումներից հետո ստեղծվեց «in-spectr»-ը, ցավոք հանգամանքները խանգարեցին ծրագրին ամբողջությամբ իրագործելու, բայց «in-spectr»-ի մասին դեռ կլսեք հաստատ, վստահեցնում եմ Ձեզ!
Ամեն օր link-եր, post-եր, share-եր, այդ խելահեղ կյանքի ռիթմին դիմանալու համար, շատ սիրելի Red Bull: Ընդհանրապես մի ամբողջ տարի ապրեմ ել «Red Bull»-ային ռիթմով, չեք պատկերացնի թե դա ինչ ա: Հիմա չեմ պատկերացնում ինձ առանց Red Bull-ի: Երջանիկ եմ, որ այդ չտեսնված բրենդի մի մասն եմ եղել ու կամ, վստահ եմ, որ միշտ էլ կլինեմ: Չէ որ «Red Bull gives you wings»!
Հիշելու շատ բան ունեմ, այնքան, որ կարող եմ թույլ տալ ինձ մոտակա մեկուկես տարին ապրեմ հիշողություններով: Ընդհանրապես վերջին 3 տարիները` սկսած 2008-ի մայիսի 27-ից կյանքս դեռևս ամենաերջանիկ, ամենաանկրկնելի, ամենահրաշալի, մի խոսքով` ամենա-ամենա-ամենա ժամանակահատվածն է եղել բոլոր առումներով: Այդ ամենը եզրափակվեց BarcampEVN11-ի բացման օրը, նույնիսկ բացման ժամանակ: ԱՄեն ինչ կանգ առավ, ու սկսվեց նախապատրաստական շրջան մի լրիվ ուրիշ փուլի:
Չեմ կարող ասել, որ այս 6 ամիսների ընթացքում ոչ մի նոր բան չեմ սովորել, ոչ մի բանի չեմ հասել: Իհարկե, եթե բանակում չլինեի, չեմ էլ ուզում մտածեմ: Կլիներ wooow:
Այսօր փորձում եմ մասնակցել բոլոր միջոցառումներին, որոնք Զորամասից դուրս են, իհարկե այնքանով ինչքանով կարող եմ: Փորձում եմ աջակցել ընկերներիս իրենց հետաքրքիր մտահաղացումներով: Չեմ ուզում թվարկել այն միջոցառումները, որոնց շատ էի ուզում մասնակցել, բայց չստացվեց, շատ-շատ են:
Ահա այսօր ուզում եմ Շնորհավորել Ձեզ գալիք 2012թ-ի կապակցությամբ: Թող որ Վիշապի տարին լինի Ձեզ համար երջանկության, առողջության և բարեկեցության տարի: Ցանկանում եմ, որ նոր տարում էլ ավելի մեծ եռանդով մոտենաք Ձեր գործերին և Ձեր մտահաղացումներում հասնեք հաջողության:
խաղաղ ևանամպ երկինք եմ ցանկանում Զինակիցներս: Առույգության և մարտական բարձր ոգի եմ ցանկանում: Իսկ մեր ծնողներին համբերությում եմ ցանկանում:
Շնորհավոր Ամանոր և Սուրբ Ծնունդ
Հայ Ժողովուրդ:
No comments:
Post a Comment