Բարի գալուստ «Crazy» աշխարհ (նամակ 13-րդ)

 Ու ես մտել եմ մի հատ խելառ պադվալ: Չէ լուրջ, մի խնդացեք, լրիվ լուրջ եմ ասում:Սիրելի ընթերցողներ, բարի գալուստ «Զորքեր»:

 Կապի առանձին գումարտակում ուսուցանումն ավարտվեց: Ես բարեհաջող հանձնեցի բոլոր քննությունները, ստացա Կրտսեր Սերժանտի կոչում և հիմա արդեն ջոկի հրամանատար եմ:

 Նոյեմբերի 8-ին երկար էինք սպասել: Այդ օրը բոլորս պիտի ուղևորվեինք մեր նոր զորամասեր:

 Ոնց որ նորից բանակ տանեին, այ տենց զգացողություն էր մոտս: Ոնց որ նորից հավաքակայանում լինեի ու սպասեի մի անորոշության:

 Եվ ահա ես բախտի բերմամբ թե պատահմամբ, արդեն գրում եմ ձեզ Գյումրիից: Ընկերներս շատ էին անհանգստանում, «մենակ Ղարաբաղ չտանեն», բայց չգիտեմ մեկ-մեկ թվումա, որ տենց ավելի լավ կլիներ, բայց ինչևիցե (դասղեկիս սիրած բառն ա ի դեպ (չգիտեմ խի հիշեցի)) ես Գյումրիում եմ, ծառայում եմ Հրետանային «N» զորամասում: Ասում են, մեր զորամասը վերջին երկու տարին անընդմեջ ճանաչված է լավագույն հրետանային գունդ:Չգիտեմ ինչ պատմեմ: Մի պահ մտքիցս ամենը թռավ: Ի դեպ, արդեն երկրորդ օրն է անընդմեջ Գյումրիում առատ ձյուն է տեղում: Ցրտի մասին բան չեմ ասում:

 Տարբերությունները շատ են, ինչպես շատերը խորհուրդ են տալիս, «ստեղ պիտի ուղեղդ անջատես ու ծառայես», ուշադրություն չդարձնես շատ բաների վրա: Հենց հիմիկվանից երևի ասեմ, որ չեմ պատրաստվում, restart անելը հետո հեշտ չի լինի: Այ հիմա գրում եմ ու զգում, որ վերջերս ձեռագիրս էլ ա փոխվել, տենաս ինչից ա:

 Դե համ էլ ուզում եմ ասեմ, կներեք նախորոք, հաստատ մոտ ժամանակներս շատ չենք կարողանա շփվել` թե հեռախոսով, թե համացանցում: Մինչև տենամ ինչ եմ անում, ինչ միջոցներ եմ գտնում:

 Բայց մի հետաքրքիր գաղափար առաջացավ մոտս երեկ (11.11.11), այդ գաղափարի մասին հենց կլինի հաջորդ գրառումս, շատ-շատ եմ զգում հետաքրքիր մարդկանց հետ շփման պակասը, դրա համար կփորձեմ գոնե ինչ-որ մի ձև երկխոսություն ձևավորել մեր մեջ:

 Հը՞ն, ի՞նչ կասեք? Կարծում եմ կստացվի: Էհ, նորից մի պահ հիշեցի թե ինչեր եմ բաց թողում:

 Արդեն ունեմ իմ զենքը: ԱԿՍ-74ՈՒ, ամեն օր մաքրում, դզում փչում եմ, դեռ չեմ փորձարկել ճիշտ է:

 Ռադիոկայանս` Ռ-159, ռուսական ռադիոկայան է, իհարկե «Harris» կամ «I-COM» չի, բայց էլի վատը չի: Միայն թե նորից պետքա բոլոր մանրուքներին ծանոթանամ և փորձարկեմ «Շտարմ-Ս»ի հետ կապը:

 19 ամսից էլ քիչ է մնացել, ավելի շուտ արդեն 5 ամսվա ծառայող եմ: Wooow, բան չմնաց: Դե երևի այս անգամվա համար այսքանը, հուսով եմ լավ եք: Տեսնես այլ տեղերում ծառայող ընկերներս ինչպես են:

 Բոլորիդ շատ-շատ կարոտում և սիրում եմ...