Եթե մի որոշ մասսայի մոտ մենակ եսօր ա Ռաուլամանյա, կամ Ռաուլացավ սկսել: Մենք Ռաուլիստներս միշտ ենք Ռաուալացավով տառապում, անկախ նրանից ամառ ա թե ձմեռ, Շալկե, թե Ռեալ, էլ չեմ ասում Ալ Սադդ:
Ասեք, որ սպաում էիք այս օրվան: Սպասում ու սպասում անհամբեր, բայց հավատում սրտի խորքում, որ այս օրը այդպես էլ չի գա: Քանի չկար այս օրը հավատով սպասում էինք, իսկ այս «հրաժեշտի» խաղը վերջակետ դրեց մեր բոլոր սպասումներին ու հնարավոր երազանքներին: Չգիտեմ Ձեր համար ոնց, բայց Իմ Ռեալն էր այսօր խաղում, այն Ռեալը, որը ես սիրել եմ ու սիրում եմ, ու այնպիսի խաղ էր խաղում որ հավեսդ տալիս էր: Եթե նույնիսկ գնդակ էին կորցնում, կորցնում էին այդ գնդակը ինչպես հին ու բարի ժամանակներում: Միգուցե չափազանցնում եմ մի քիչ, բայց չգիտեմ էտ ա իմ համար: Էտ ա իմ զգացածը: Էտ ա Իմ Ռեալը:
Չեք պահտկերացնի ինչ զգացի երբ կրկին տեսա հարազատ 7 համարի վերևում այդ անունը՝ ՌԱՈՒԼ:
Երբ Ռաուլը Գոլ խփեց, երբ Իսպանիայի Թագավորն էր այնտեղ, ինչպես հին ու բարի Ռեալի խաղերին, Ռաուլի ողջ ընտանիքը: Մենք՝ Ռաուլիստաներս, Մենք՝ որ միշտ հավատացել ենք, Մենք՝ որ միշտ ոգեշնչվել ենք Ռաուլի խաղով:
Ինչ կյաֆ կլներ չէ, ամեն ինչ հենց այսպես էլ մնար ու չփոխվեր:
 |
| Մեր Միակ և Անկրկնելի Կապիտան: Անփոխարինելի ու Անփոփոխ: ՄԵՐ ՌԱՈՒԼ: |
Ձեր գրառումը տեղ գտավ www.BlogNews.am կայքում: Շնորհակալություն:
ReplyDeleteGreat post thhankyou
ReplyDelete