2014-ը ոնց հասկանում ենք այլևս տարբերակներ չունի, ուզի չուզի պետքա իր տեղը զիջի 2015-ին, որն էլ հույս ունենք կարգին, նամուսով տարի կլինի, առանց գլխակորույս վայրիվերումների:
Բլոգային ակտիվությունը հասել է մինիմումի, առօրյա խառնաշփոթը մաքսիմումի:
Տարեվերջյան գրառումն անելը հաստատ պարտավորեցնող է: Այսօր կտեսնենք թե ինչպին է եղել տարին, չնայած ամեն ինչ չի, որ հիշվում ա հիմա, բայց դե փորձեմ խմբավորել և ամփոփել:
Ընդհանուր առմամբ տարին բազմազան էր, լի կռիվ-խալմաղալներով և հետաքրքիր նորություններով:
Թեև Հայաստանի ազգային հավաքականը չուրախացրեց մեզ իր մրցելույթներով, մենք՝ երկրպագուներս հավատով լեցուն էինք գնում մարզադաշտ և սպասում հերթական հրաշքին: Ցավոք այս տարին հրաշքների տարի չէր մեր ֆուտբոլի համար։
«Development Academy» ծրագիրը, որն ապրիլին էր, հյուրընկալեց մեզ Քոբուլեթիում: Բացի նրանից, որ բավական հետաքրքիր գիտելիքներ ստացանք, հնարավորությոն ունեցանք շփվել տարբեր երկրների երիտասարդների հետ: Մինչև հիմա տպավորված եմ, թե ինչքան Էստոնացիները սիրեցին հայկական լավաշը :) Մեկ տարածքում 11 հայ երիտասարդ և նույնքան ադրբեջանցի լինելու պարագայում, հաստատ մի հետաքրքիր բանի պետքա սպասես: «Հարևան» երկրի երիտասարդները փայլեցին իրենց վախկոտությամբ և հայերի նկատմամբ ատելությամբ: Արդյունքում շահեցին մնացած երկրների երիտասարդները, ովքոեր հասկացան թե ինչպիսին են Ադրբեջանցիներն իրականումև ինչպիսին են Հայերը: Ծրագրի շրջանակնելում ստացանք «youthpass» սերտիֆիկատ, լավ հուշեր, արկածային պատմություններն էլ անպակաս էին :)
«Development Academy» ծրագիրը, որն ապրիլին էր, հյուրընկալեց մեզ Քոբուլեթիում: Բացի նրանից, որ բավական հետաքրքիր գիտելիքներ ստացանք, հնարավորությոն ունեցանք շփվել տարբեր երկրների երիտասարդների հետ: Մինչև հիմա տպավորված եմ, թե ինչքան Էստոնացիները սիրեցին հայկական լավաշը :) Մեկ տարածքում 11 հայ երիտասարդ և նույնքան ադրբեջանցի լինելու պարագայում, հաստատ մի հետաքրքիր բանի պետքա սպասես: «Հարևան» երկրի երիտասարդները փայլեցին իրենց վախկոտությամբ և հայերի նկատմամբ ատելությամբ: Արդյունքում շահեցին մնացած երկրների երիտասարդները, ովքոեր հասկացան թե ինչպիսին են Ադրբեջանցիներն իրականումև ինչպիսին են Հայերը: Ծրագրի շրջանակնելում ստացանք «youthpass» սերտիֆիկատ, լավ հուշեր, արկածային պատմություններն էլ անպակաս էին :)
ՎԵՐՋԱՊԵՍ, վարորդական իրավունքս հանեցի մայիսին, իսկ առաջին տուգանքս եղավ միայն դեկտեմբերի 3-ին: 2014-ում Եվս մեկ կարևոր ձեռքբերում, որն անհրաժեշտ էր և եղավ ճիշտ ժամանակին: Ավելորդ նյարդայնանում եմ մեկ-մեկ, բայց դե մեր գլխակեր երթուղայինների հետ շփումն այլ կերպ չի կարող լինել: Միքիչ շփվեցի «ապահովագրական» ընկերությունների ներկայացուցիչների հետ, որոնց աշխատանքից ահավոր դժգոհ եմ: բայց դա ուրիշ թեմա է:
Ցանկանում եմ բոլոր վարորդներին կանաչ ճանապարհ, և ամենակարևորը ԱՊՊԱ-ներից հեռու:
«BURN» Էներգետիկ ըմնելիքը հովանավորեց The Beautified Project-ի ռոք համերգը: Նման օրինակ առաջին համերգն էր, բայց ոչ վերջինը: «BURN»-ը դեռ ունի ասելիք հայկական շուկայում և այդ ամենին դուք ականատես կլինեք 2015-ի ընթացում: Ամեն ինչ շատ հետաքրքիր է լինելու:
2014-ի ամենաէական փոփոխությունը դա հիմնական check-in լինելու վայրի փոփոխությունն էր: «Երևան պլազայից» ուղիղ չվերթով «Քանաքեռ»: Տեսնես կյանում պատահականություններ լինու՞մ են: Դժվաաար... Ուրեմն ամեն ինչ հենց այսպես էլ պետք է լիներ: Նոր Պալատ... էէէ կոլեկտիվ, շատ վառ ու հետաքրքիր անհատներով, մեծ փորձով ու վառ մտքերով: Դեռ ամեն ինչ նոր է սկսվում, 2015-ը նորի ամրապնդման և կայունացման տարի է լինելու: Մտքեր շատ կան, անելիքներ ևս: Մենք կանենք անհնարինը որպես նվիրենք երջանկություն բոլոր նրանց ովքեր պատրաստ են կիսել այդ երջանկությունը մնացածի հետ: Սպասեք նոր հրաշքների 2015-ին...
Հետաքրքիր դրվագներ եղան նաև «Հայ Մադրիդիզմի» կյանքում: Այս տարի մի քանի անգամ հայտնվել ենք իսպանական «AS» թերթի էջերին: Առաջին անգամ դա տեղի ունեցավ Դեսիմայից հետո: Իսկ Դեսիմայի մասին առանձին :)
Հունասք գալիք տարում կապերը Մադրիդի հետ ավելի կամրապնդվեն և պաշտոնական բնույթ կստանան: Շնորհակալ ենք բոլոր նրանց ովքեր նպաստեցին այս հաջողությանը և եղան մեր կողքին:
Hala Madrid !!
«Carnet Madridista»
Պաշտոնապես դարձա «Ռեալ Մադրիդ» ֆուտբոլային ակումբի երկրպագու, արդեն ունեմ Իմ սեփական «Carnet Madridista»-ն: Եվս մեկ քայլ դեպի Մադրիդ: Քարտս գալով Մադրիդից, հասցրեց այս տարի վերադառնալ Մադրիդ, հուսամ գալիք տարի ես նույնպես կկարողանամ վերջապես հասնել Բեռնաբեու:
Որքան գեղեցիկ է մայրամուտը Երևանում: Այո՛ այն շատ գեղեցիկ է, մանավանդ այս դիրքրից: Վերջին լուսանկարներից մեկը «Երևան պլազայում»: Հրաժեշտ տվեցի «Օրանժ Արմենիաին»: Օրանժի հետ ամեն ինչ շատ գեղեցիկ ու լավ էր, ինչպես այս մայրամուտը: Շնորհակալ եմ բոլոր գործընկերներիս, շատերի հետ ընկերացա և շարունակում եմ այդ ընկերությունը: Ապրեք, որ ընդունեցիք ինձ: Ապրեք, որ Ձեր գործի պրոֆեսիոնալներն եք: Ապրեք, որ կաք IBB !!
Տարին լի էր «Զինվորական» պատմությունների հետ կապված բանակային նկարներիս այս կամ այն լրատվամիջոցում առանց թույլատվությամբ տեղադրելու դեպքերով: Պայքարում եմ դեռ, ճիշտա այդքան համառ չէ, որքան ես ինքս կցանկանայի, բայց ամեն դեպքում եթե նման դեպքեր լինում են, հունից դուրս գալուց բացի փորձում եմ «սխալմունք» թույլ տվածներին գտնել և ազդել իրենց վրա:
«Կոկա-Կոլա» ՀՔԲԱ-ն ամեն տարի կազմակերպում է ներքին մինիֆուտբոլային մրցաշար: Այս տարին էլ բացառություն չէր: Ամբողջ առաջնությունը տևեց մեկ օր: Առավոտից մինչ երեկո ութ թիմ երկու խմբով և փլեյ-օֆֆ փուլով վիճարկեցին չեմպիոնի կոչումը: հաղթելու Ցանկությունը մեծ էր, հնարավորությունները բավարար: Սակայն մեր՝ «Կոմերցիոն 1» թիմին շատ քիչ պակասեց չեմպիոնության համար: Երևի թե մեկ խաղացող, քանի որ բոլոր հինգ խաղերը խաղացինք առանց փոխարինողների, իսկ վերջին եկկու խաղը Ես վնասվածքով էի խաղում: Ինչևիցե, երկրորդ տեղ, բայց շատ լավ խաղ և հիանալի մթնոլորտ: Շնորհակալ եմ թիմակիցներիցս, ում շնորհիվ ես դարձա մրցաշարի լավագույն ռմբարկու, կիսելով այդ տիտղոսը չեմպիոն դարձած թիմի ֆուտբոլիստներից մեկի հետ: Հաջորդ տարի հաստատ չեմպիոն ենք !!
«Էլ Կլասիկոների» ցավոտ շարքը այս տարի էլ չընդհատվեց, չնայած բոլոր հնարավորություններն ունեինք հաղթանակի նժարը դեպի մեզ թեքելու համար: Շատ անելիքներ կան, սակայն աշխատանք չի տարվում, ամեն ինչ ինքնահոս վիճակում է: Տեսնենք թե նոր տարում ինչ կփոխվի այդ հարցում: Հուսանք ամեն ինչ դեպի լավը կգնա:
Պարտվեցինք խաղադաշտում, սակայնք հաղթեցինք բոլոր հնարավոր հեռուստա-ռադիո հաղորումներում: Իրոք, այս տարի ևս մեր գիտելիքներով փայլեցինք տարբեր բանավեճերի ժամանակ և բարձր պահեցինք «Մադրիդիստի» պատվավոր կոչումը:
«LA DECIMA»
Ամեն անգամ այս նկարին նայելուց աջքիս առաջ է գալիս այդ անհույս ու անօգնական դրվագը, երբ վերջին հույսն արդեն մարում էր, երբ արդեն ամեն ինչ հետ բերելը անհավանակն էր թվում: 92:48՝ Սերխիո Ռամոս, այս նկարներն ամեն ինչ շատ լավ ցույց են տալիս; Իսկ ինչ վերապրեցինք մենք անհնար է բառերով արտահայտել նույնիսկ հիմա: Այսպիսի երկրորդ պահ երբեք չի լինի էլ: Ուրախ եմ, որ ապրեցինք այս րոպեները:
Ռամոսի գոլը «Ստիպեց» անել դա... այդքան կարևոր և անկրկնելի: ՉԼ 10-րդ գավաթը՝ «La Decima»-ն դարձավ առաջին դաջվածքս: Եվ հավանաբար վերջին, քանի որ երրորդ անգամ ես այդ ցավերի հավեսը չունեմ, ինչքան էլ կարևոր ու հետաքրքիր բան լինի: Հիմա հաստատ կարամ ասեմ, որ այս դաջվածքից մենակ ես ու Սերխիո Ռամոսն ունենք:
2014-ում լավ պահերը շատ էին: Ինչևիցե, 2014-ից բան չմնաց համարյա, թող որ այդ մի օրն էլ լավ անցնի ու բարով խերով մտնենք 2015:
Առաջին հերթին խաղաղություն եմ ցանկանում, խաղաղություն ներքին, խաղաղություն գլոբալ և խաղաղություն մեր լեռներին՝ այն տղեքրին, ովքեր հիմա հսկում են մեր անդորրը, նրանց ովքեր կանգնած են հիմա խրամատնորում: Պի՛նդ կացեք տղերք:
Կայունություն, կայունություն եմ մաղթում, քանցզի անկայունությունից ու անորոշությունից վատ բան լինել չի կարող: Կամ այս կողմ, կամ այն կողմ: Կայունությունը մեզ շատ ա պետք, կայունություն ա պետք մեզ նաև մեր նպատակներում ու գործերում: Ու նպատակ ! Նպատակ, քանզի առանց նպատակի այն ամենն ինչից մենք մեզ զրկում ենք, կամ այն զոհողություններն որոնց մենք գնում ենք անիմաստ ինքնախաբեություն և ինքնատանջանք է:
Թեև այս ամենը ընդամենը մի 3 կետ էր, բայց այդքանն էլ լինի գոհ ու շնորհակալ ենք Այծերից:
