«Эмма Вудхаус, красавица, умница, богачка, счастливого нрава, наследница прекрасного имения, казалось, соединяла в себе завиднейшие дары земного существования и прожила на свете двадцать один год, почти не ведая горестей и невзгод…»
Թերևս, այս փոքրիկ պարբերությամբ հնարավոր չի լինի փոխանցել Էմմայի ողջ կերպարը: Ամբողջ ընթացքում Էմման իր փայլուն երևակայությամբ գեղեցկացնում ու հետաքրքրացնում է պատմվածքը: Լինելով անչափ հոգատար իր հայրիկի նկատմամբ երիտասարդ Էմման որոշում է, որ ամբողջ կյանքը պետք է նվիրի իր հոր մասին հոգ տանելուն և Իզաբելլա քույրիկի փոքրիկ հրաշք մանուկներին: Բացի այդ նա շատ էր սիրում զբաղվել իր մտերմների ապագայով և ուզում էր բոլորին մեծ հաջողությամբ ամուսնացնել: Բոլորին, բայց ոչ ինքն իրեն:
Այդ ընթացքում Էմմայի կյանքում հայտնվում է մի երիտասարդ աղջնակ ում հետ նա ընկերանում է: Այդ պահից սկսած նա սկսում է զբաղվել Գարրիեթ Սմիթի կյանքը դասաորելով և այդ տեղից էլ սկսվում են Էմմայի բոլոր «դժբախտությունները»:
Ժամանակի ընթացքում Էմման ևս սկսում է տարվել ինչ-որ զգացմունքներով ժամանակ առ ժամանակ: Սակայն երևի թե հստակ Էմմայական մտածելակերպով բնորոշ մտքեր է արտահայտում և հանգում է, որ` «շփոթել է սերը այլ զգացմունքների հետ»: Ասեմ, որ ֆրենկ Չերչիլլի պարագայում շատ լավ է, որ նա հենց այդպես էլ որոշում է: Բայց արդյոք դա կլիներ այդպես եթե նրա կողքին չլիներ իր վաղեմի ընկեր Ջորջ Նայթլին: Պարոն Նայթլին դեռ Էմմայի մանկությունից սկսած ասել է նրա երեսին այն ինչ մտածել է: Արտահայտել է ամենն առանց կեղծավորության և ցույց տվել միշտ ճիշտ ճանապարհը, թեև Էմման միայն ժամանակի ընթացքում է հասկանում դա:
Չեմ ցանկանա այժմ ամբողջությամբ փոխանցել Ձեզ Էմմայի բոլոր հոգեկան ապրումներն ու բոլոր փորձությունները, որոնց միջով ստիպվված եղավ անցնել մեր հերոսուհին, որ հասկանա, թե որն է սերը, ընկերությունը, հիացմունքը, թռուցիկ համակրանքը, պարտքը հարազատների հանդեպ ու մտերիմների մասին անհանգստությունը:
Խորհուրդ կտայի կարդալ, բայց ոչ մի դեպքում չսպասել ինչ-որ աներևակայելի բաների:
Ուղղակի կարդացեք և ստացեք հաճույք միգուցե դուք էլ Էմմայի պես անեք որոշ բացահայտումներ:
Անկեղծ ասած իմ մոտ այնպիսի տպավորություն էր, որ ես վաղուց և շատ լավ ճանաչում եմ Էմմային: Իսկ ինձ ամենամոտը պարոն Ջորջ Նայրլիի կերպարն էր:
Ամենաանտանելին` պարոն Էլթոնն էր տիկնոջ հետ միասին:
Թեև կերպարնորի բազմազանույուն չկա, սակայն կա մի կուռ անգլիական բարձրաստիճան թեյասեր միջավայր, որտեղ և տեղի են ունենում բոլոր գերծողությունները:
Այսքանով կփորձեմ եզրափակել երազկոտ հրաշք Էմմայի մասին գրառումս և ներկայացնեմ մի քանի հատված որոնք առանձրացրել եմ հատուկ Ձեր համար. և այժմ ներկայացնում եմ Ձեր ուշադրությանը.
«Коль скоро она не решается сказать «да», ей следует напрямик сказать «нет». Замужество — это шаг, который опасно совершать с противоречивыми чувствами, скрепя сердце. »
Эмма
«Одной половине человечества всегда непонятно, почему что-то нравится другой.»
Эмма
«В первом знакомстве мало приятного, когда бы оно ни совершилось, и чем скорей оно произойдет, тем лучше. »
Джордж Найтли
«Достойный поступок внушает уважение каждому. »
Джордж Найтли
«Дела, знаете ли, порой приносят нам деньги, дружба — почти никогда. »
Джордж Найтли
«Только тогда можно составить верное сужденье о женщине, когда вы видите ее в домашней обстановке, в ее привычном окружении такою, какова она всегда...»
Френк Черчилл
«Не знаю, хорошо ли это, но глупость уже не выглядит глупо, когда ее без стыда, на виду у всех, совершает неглупый человек. Злоба всегда есть зло, но не всякая дурь заключает в себе дурное, а смотря по тому, от кого она исходит…»
Эмма
No comments:
Post a Comment