Remember Me

«Հիշիր Ինձ»

Ֆիլմ , որը գնում էր կինոթատրոններում, որը հազար անգամ կարայի նայեի բայց չէի ուզում: Գիտեք Ինչու՞: Robert Pattinson !! Իրա պատճառով էլ , մտածում էի հերթական անկապ անիմաստ կինոն ա , Նորալուսինը տենց էլ դուրս չեկավ երևի դրա համար:

Բայց «Հիշիր Ինձ»-ը Լրիվ ուրիշ ա:

Չգիտեմ էլ ոնց նկարագրեմ:

Հոր տեսանկյունից Բառադի կյանք վարող Թայլերը , ոչ մի նպատակ չունի: Իսկ Թայլերի երևի թե միակ ցանկությունը այն է , որ Իր ընտանիքը , որը առանց այդ էլ մասերի է բաժանված , քանի որ Ծնողները ամեն մեկը իր կյանքով է ապրում Մտածի միմյանց մասին , հոգ տանի: Հայրը կարևորի իր դստեր նպատակները , ավելի շատ ուշադրություն դարձնի նրան: Թայլերին թվում է , թե հայրը առհասարակ չի սիրում նրանց: Բայց արի ու տես նա սխալվում է , և երբ նա հասնում է իր նպատակին , բազում չարչարանքների գնով , այդ ժամանկ էլ ամենինչ ավարտվում է: Նա Հեռանում է Երջանիկ , Նա գնում է եղբոր Մոտ... Բայց Նա Թողնում է Իր Սիրած Աղջկան , ում հետ ծանոթանում է սկզբում ուղղակի նրա հորից մուռ հանելու նպատակով , և ընկերոջ խորհրդով... Բյաց Սիրում է նրան անկեղծ ու շատ ուժեղ...

Ֆիլմում շատ են խելացի ցիտումները տարբեր տեղերից: Ու ընդհանրապես շատ բան կարելի ա սովորել այս ֆիլմից...

«…Ганди учил, чтобы ты не делал в жизни — это будет незначительно, но очень важно, чтобы ты это сделал…»

Այ Օրինակ Ես Միշտ մտածում եմ , ինչի՞ համար է այն ինչ Ես անում եմ: Երբեմն անում եմ ուղղակի նրա համար , որ պիտի անեմ ու վերջ: Ես Գիտեմ որ տենց է պետք... Բայց Ինչու՞: Չգիտեմ...

«…В 22 года у Ганди было 3 детей, у Моцарта — 30 симфоний, а Бадди Холли был уже мертв…» Այո , ժամակը , միգուցե պետք է մտածել , ու ասել ահա Մենք Արդեն 22 տարեկան ենք: Բայց Հիմնականում այում ենք Մենք դեռ 22 տարեկան ենք... «…Дай мне гарантию, поклянись своей бессмертной душой, что я переживу главное блюдо, и я подожду. Но прежде чем ответить, знай, если я умру, ты проживешь остаток дней, зная, что ты не просто солгал мне, но и лишил одного из последних удовольствий, моего последнего желания…» Ես գնալով ավելի շատ եմ համոզվում , որ չպիտի սահմանափակեմ ինձ ու անեմ այն ինչ սիրտս է ուզում , էտ գրողի տարած ժամանաը կարա շատ կարճ լինի... Նենց կուզենայի Թայլերի նման կյանք վարեի... «…Эту любил Майкл. Мы там с ним всегда завтракали. Может не так часто как теперь кажется, но часто…» Երբեմն Մեզ թվում է , որ մենք շատ ժամանակ ենք անց կացնում այս կամ այն մարդու հետ , ինչ որ տեղ , բայց երբ դա արդեն չի լինում մենք հասկանում ենք , որ այդ ժամանակը չափազանց քիչ է եղել... Ֆիլիմից Հետաքրքիր հատվածներ կարող եմ թվարկել հավերժ , բայց կգրեմ ևս մի քանիսը առանց մեկնաբանությունների... «…Десерт сначала — из-за страха перед астероидом — да, а поцеловать парня, к которому тебя тянет, по крайне мере прежде чем уехать в неизвестную нью-йоркскую ночь вместе с пандой… кстати, мало знакомой — нет…» «…Отпечатки наших пальцев на жизнях, которых мы касаемся, не тускнеют…»

«Живи мгновеньем, люби безоглядно...»