Բարի գալուստ Lifetime բլոգ: Սեղմիր Like կոճակը և հետևիր իմ գրառումներին:

Thursday, September 12, 2013

«Հայաստան-Դանիա» կամ «Բրազիլիան հեռույա, մոտիկ տեղ կգնանք»

Չէ, չմտածեք թե հավատս կորցրել եմ Հավաքականիս հանդեպ: Տենց բան չի եղել ու չի էլ կարա լինի: Ուղղակի , արա դե մի տեսակ հեռուա էլի էտ Բրազիլիան, ետքան գնանք հասնենք ենտե՞ղ: Ավելի լավա կայունացնենք մեր խաղը, ես երկու խաղն էլ վստահ խաղանք, բարով գնանք հասնենք Ֆրանսյա, համ հավեսով բալետ կանենք, համ էլ քիչ թե շատ մոտիկ ա էլի: Հա, ու մեկ էլ, եկեք թարգենք տանը պարտվելը...
Ռոբերտ Մարկոսյան
Էմոցիոնալ էր...շատ էմոցիոնոլ էր խաղը, չգիտեմ Ձեր համար ոնց, բայց ես հանգիստ չէի կարում նստել տեղումս: Ու չասեմ թե ինչքան նոր արտահայտություններ ի հայտ եկան...
«Տու՛ր, Տու՛ր, Տու՛ր... Ուզի՛, Ուզի՛, Ուզի՛», «Բացվի...Գև՜ը, Գև՜ը...», «Մառկի, դավայ ախպերս», «Ապրի Հարոյանը, ես ինչ լավ ա խաղում եսօր», «Մենակ բռնի էլի ես գնդակը, ի՞նչ կլինի», «Ապրի՛, ապրի՛, ապրի՛ Օզբիլիսը, ես ինչ ա անում եսօր մեր Արասը», «Դավայ Կամո ջան, դավայ դուդուկիդ մեռնեմ» (Կամո անունը իմ հետ առաջին հերթին ասոցացվումա Կամո Սեյրանյանի ու իրա կլառնետի հետ, ինչու՞, ես էլ չեմ հասնակում…):
«Արա՛, Հենոյի ոտերին չխփես, բուծիներդ կվառեմ», «Հանգսիտ խաղա, թե չէ շիպերդ պոկելու եմ», «Արա Ագգեռ հլա հանգստացի, տատուիռովկեքդ կջնջեմ» ու սենց շարունակ…

Ու սենց շարունակ, են, որ վերջում, Երազում ես, որ Արասի տուգանայինը Գոլ լինի, են որ ձայնդ էլ չկա, են որ շաաաաատ ես ուզում, որ հաղթենք, բայց դու անզոր ես:
Էլի Բախտներս չբերեց, առանց հարձակվող խաղալով, մի պահ հասկացանք, որ հարձակվող ունենալը շատ ավելի օգտակար կլինի, մտցրեցինք Սարկիսովին: Դանիացինրը տեսան, որ Սարկիսովը մի պահ քամակով կասեցրերց գնդակը, հասկացան, որ դա իր ամենաուժեղ տեղնա, նենց խփեցին, որ վնասվածք ստացավ: Ու էլի փոխարինում: Ու էլի ստիպված: Ինչ-որ չի ստացվում ես վերջերս բախտի հետ զուգահեռ մի ոտքով քայլենք: Բայց բան չկա կդզվի սաղ:
Խաղով չպարտվեցինք հաստատ: Ուղղակի 11 մետրանոցը հեչ տեղին չէր: Ու տենց, մնումա մտածենք, որ սա էտ շրջադարձային կետն ա ու վերջ: Բուլղարացիքին հաղթում ենք տանը, Իտալացիք արդեն Ձելը ծեխնիկի կակ գովորիտսը:
Կարևորը Բուլղարացիքի հետ խաղին նույն կերպ աջակցենք մերոնց, հավեսով ու հավատքով լի:
Հայաստանի Ֆուտբոլի Հավաքական, 10.09.2013 , լուսանկարը՝ totalfootball.am-ի
Հա ու մեկ էլ, կարծում եմ, որ մի քանի վախտ պետք ա թարգել Հրազդանում խաղալը...կարա՞ք մի դեպք հիշացնենք, որ կարևոր խաղում Հրազդանում հաղթել ենք: Չեմ հիշում ես: 

ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՉԱԿԱՆ.
Ահավոր վատ էր կազմակերպված մուտքը մարզադաշտ, հերթեր, հրմշտոց, ՍՏՅՈՒԱՐԴ կոչեցյալները անգամ չգիտեյին թե որ տրիբունան ու որ սեկցիան որտեղ ա: Արա բա տենց բա՞ն են անում: Մի արեք տենց: Ասածս ինչ ա, գիտեք, որ մարդկանց ահավոր հոսք ա լինելու, հաստատ ոչմեկի համար դա անակնկալ չէր: Կարելի էր ավելի լավ պատրաստվել:
Նա Բուդուշեե էլի, դեռ մի խաղ տանը ունենք, եկեք գոնե այդ խաղում հաղթենք ու տոնենք մեր ուրախությունը, Հաղթե՛նք Երևանում:

Ու թե կցանկանաք դիտել հանդիպման տեսագրությունը, ապա խնդրեմ՝ ահա այստեղ:

No comments:

Post a Comment