2 Դեպք...

*** 2 դեպք... ***

*1-նը տեղի ունեցավ ինձ հետ մի քանի օր առաջ , երբ ես սովորականի համաձայն իմ սիրելի 30 համարի երթուղայինով ուղևորվումեի արդեն չեմ հիշում որտեղ , մի դեպք պատահեց...
Դիմացս նստաց եին Մայր ու Տղա (Տղան մոտ 4-6 տարեկան էր) : Սկզբից ինձ առհասարակ զարմանալի չթվաց այդ երեխայի պահվացքը , հիմա երեղայա մի քիչ չարաճճիա , ու մի քիչ ել հետաքրքրասեր...բայց ինձ զարմացրեց (Նույնիսկ Ջղայնացրեց) Մոր վերաբերմունքը Փոքրիկի նկատմամբ:Երթուղայինը անցնում եր Գրիբոեդովի արձանի մոտով երբ լսվեց հետևյալ հարցը`
Երեխա: Մամ ես Ում արձաննա?
Մայր:Սուս Մնա հարցեր մի տուր, Քեզ Խելոք պահի:
Ե:Իսկ Պապան ինձ ասելա ,որ ես Քո Արձաննա (Կներեք պիտի ասեմ , ստեղ Ես քիչ եր մնում ինձ չզսպեի ու ամբողջ երթուղայինով մեկ թնդեցնեի իմ ժառաչյուն ծիծաղը,բայց ես ամենը պահեցի իմ մեջ ու ասեցի ապրես Բալիկ Լավն եր !!!)...
Մ:Քեզ Խելոք պահի , թե չե կծեծեմ (Համաձայնվեք կոպիտա) :
Եվ այդպես մինչև նրանք հասան Մանկապառտեզի կանգառ...
Համաձայնվեք Ցավալիա...!

* Դեպք 2րդ...

Մտնում եմ մի Խանութ (չեմ ասի , թե որ փողոցի վրա) որտեղ ես երբեմն ժամանակ առ ժամանակ լինում եմ եվ սպասում եմ որ վերջացնեն իրենց հաճխորդի հետ ու սպասարկեն ինձ (Ասեմ որ ես ցանկանում եի իրենց մոտ մեծ մասսայանություն վայելող և շատ համեղ Սնկով կարկանդանկերից):
Վաճառողը վերջացնւմ է և հայացքը ուղղում է դեպի ինձ - Вам Сигареты да?
Այդ Պահին Սառեցի....հայացքս կարծես մի Պահ կանգ առավ ու մտածեցի , տեսնես ետքան ծխողի տպաորությունեմ թողնում???
ասացի - нет !!!
Վաճառողուհին - Тогда что???

Արի Ու Ստեղ բացատրի որ Տրամվայի ես սպասում...*****************************