Բարի գալուստ Lifetime բլոգ: Սեղմիր Like կոճակը և հետևիր իմ գրառումներին:

Monday, June 20, 2011

Հայոց բանակ , նամակ 1-ին

13.06.11
 Հավսար, զգաստ, թողնել: Ողջույն Բլոքոսֆեռա: Ահա եւ կուրսանտ Մարկոսյանի առաջին նամակը հասավ տուն:

 Հայոց բանակում ծառայությանս 4–րդ օրն է մոտենում իր ավարտին: Երկուշաբթին անձրեւոտ ատացվեց: Ընթրիքին մի լավ թրջվեցինք, եթե հաշվի առնեմ նաեւ այն, որ մեր դասակը դեռ համազգեստ չի ստացել մենք ասիպված ենք թե անձրեւին, թե արեւին մեր «գռաժդանսկի» շորերով քայլել: Բացի այդ ինչն է շատ Արտաշատում մոծակները՝ թե ցերեկը, թե գիշերը: Վրաներս չկծած տեղ չթոշեցին մի խոսքով:
 Որ ճիշտն ասեմ մի քիչ բարդ ա պատմել այ սենց բանակային կյանքի մասին նրանց ովքեր լիակատար ազատության մեջեն: Մեր կյանքը բնավ նման չէ «Բանակում» սերիալին: Ինչեւիցէ, արդեն 5-րդ օրն է, օրը՝ երեքշաբթի, հիմա մեզ համազգեստ են բաժանում, տեսնենք մեզ ինչ կհասնի:
 Ճաշարանում կարելի է ասել լավ են կերակրում: Սկսել եմ ուտել ամեն ինչ: Սկսած կարագից վերջացրած լոբիով սուպից: Զարմանալիա, բայց իմ ոտքերը ոչ ցավում են ոչ էլ տուժում: Օ իմ ամենադիմացկուն ոտքեր: Փոխարենը  ամեն օր թրաշվում եմ:
 Նարեկի մոտ էլ ամեն ինչ լավ է կարծես: Մենակ կարոտումա շատ...

 Մի ամբողջ օր չէի կարում Նարեկին գտնեմ, բայց վերջը գտա առավոտյան:
Ճիշտ է երեկոյան ուշ էինք հասել զորամաս, բայց 02:07 կարողացա զանգահարել տնեցիքին:
 Քիչ առաջ վերադարձանք, մոտ մի ժամ կանգնած էինք պլացում: Մեր զորամասի ամէնամեծ խնդիրը խմելու ջուրն ա: Չկա խմէլու ջուր: Ժամանակ առ ժամանակ մեռնում ենք ծառավից:
  15-ը հունիսի: Ամենաարագ անցած օրն էր մինչ այժմ: Երբ տեսնում ես, որ ամանում կրկին ձուկ է դա նշանակում է, որ շուտով քնելու ժամն է եւ այդ օրն էլ արդեն կարող ես անցած համարել: Հիմա 01:02 րոպե է: Ես այսօր օրապահ եմ: Բոլորը քնած են, իսկ ես արթուն: Մեկ ժամից կգան ինձ փոխարինելու: Ժամը 6-ին կրկին պետք է ոտքի վրա լինեմ: Հուսամ կիրակի օրը կտեսնեմ ծնողներիս ընկերներիցս ոմանց հետ:

 Վերսկսել եմ նկարել, համ էլ պոստիս չեմ քնի եւ զբաղվելու բան կունենամ:

Այսօր այսքանը:
Գիտեմ չեք հասկանա, բայց հումորի օր է այսօր: Չկանք:

9 comments:

  1. Robbbb..karotum enq qez shat =***

    ReplyDelete
  2. Apres Rob jan, ay senc lav carayi..

    ReplyDelete
  3. Ռոոոոբ ջաաաաան ոնց կարոտեցի քեզ գիտես մտածում եմ երկար ժամանակ չի անցել բայց փոխվել ես: Ռոբ լուրջ մտքերդ,գրածներդ լրիվ փոխվել են: էլ չեմ ասում ինչքան ուրախ եմ որ ամեն օր թրաշվում ես::DDD Շորերդ քեզ սազում են շաաաաաատ: հա մի բան էլ հիմա ժամը 1:35 ա ու քո բլոգում 16 հոգի կա գիտեմ որ կուրախացնի քեզ դրա համար արձանագրեցի էտ փաստը: Լավ նայի քեզ :* :* :* Պաչում եմ:

    ReplyDelete
  4. bari tsarayutyun !

    ReplyDelete
  5. վուծյաաաաաաաա, ոնց եմ կարոտեեել,զինվոր բալեեես((

    ReplyDelete
  6. Bari Carayutyun Rob Jan: P.S. Djvar@ Demi 2 Tarina Heto Heshta !!! :D

    ReplyDelete
  7. :DDDD Tak derjat', soldat! :*** Pachaturner qez!

    ReplyDelete
  8. Inch lav a,vor amen inch lav a:))) es el em karotum Robosh jan :)))

    ReplyDelete
  9. հա հեչ են դեմի 2 տարին ու ֆսյո չէ՞:
    Չեմ փոխվել, նույնն եմ: Ուղղակի բանակում եմ: Ու հիմա կյանքն իմ համար մի քիչ ուրիշ ա:

    ReplyDelete